Vandaag wederom vroeg uit de veren. Na de Balcony Walk zijn we toe aan even relaxen maar dat is er nog even niet bij. Om half 7 staan we alweer buiten om naar de geitenmarkt van Nizwa te gaan. Op iedere site waarop rondreizen door Oman staan beschreven wordt gerept over deze geitenmarkt. Iedere vrijdagochtend zijn er verschillende markten in de souks, maar de markt die er voor Westerlingen qua gekheid bovenuit steekt is de geitenmarkt.

Een beschrijving van het decor: een soort cirkelvormig plateu in het midden van het plein, om het plateau een cirkel van grind waarover men met het vee rondjes loopt, sleurt, trekt en duwt. Aan de andere kant van het grind staan andere toeschouwers in een cirkel om het grind en zo vormt zich een natuurlijke route voor de veehandelaren om hun koopwaar te tonen. Langs de randen van het plein vind je aan de ene kant rekken met stieren die het wachten beu zijn en aan de andere kant baldadige jongens die het tafereel aanschouwen vanaf een soort betonnen bushokje.

Om 7 uur wordt de markt met veel bombarie voor geopend geblèrd. De eerste handelaren sleuren hun vee de cirkel in en beginnen te roepen naar potentiële kopers. Die voelen aan alle ledematen van de geiten en doen een grondige gebitsscan. Zelfs de uiers moeten even gevoeld worden. Vervolgens wordt óf onderhandeld óf een soort wegwerpgebaar gemaakt van opdonderen met die geit van je. Er wordt links en rechts geboden op de geiten en zo proberen de handelaren hun "huid" zo duur mogelijk te verkopen. Zonder een woord uit te kunnen brengen staan wij dus op dat plateau dit hele tafereel van dichtbij te aanschouwen. Voordat je het weet is er een uur voorbij en zijn er tientallen schapen van eigenaar gewisseld. Ik help een handelaar zelfs nog om z'n vijftigje te breken omdat anders de deal niet rond komt. Tenks, very tenks bedankt de nieuwe geitenhoeder mij.

De geitenmarkt bloedt langzaam dood en wij hebben het idee dat de stieren en koeien die langs het plein staan toch zeker niet de cirkel in zullen komen. Dat zou toch zeker veel te gevaarlijk zijn? Voel je em al aankomen? Dus we besluiten even bij de beestjes een kijkje te gaan nemen. Nog geen 1 minuut later worden die buffels de cirkel ingetrokken door Arabieren van drie turfen hoog. Je weet niet wat je ziet. We haasten ons weer naar het plateau. De stieren en koeien zijn hier duidelijk niet content mee, halen af en toe uit naar de eigenaren en worden ook hitsig want tijdens de ronde bespringen zij elkaar meermaals. Dat hier nooit doden vallen is ons een raadsel.

Zodra de markt is afgelopen en we teruglopen naar het guest house kijken we elkaar aan...Hebben we dit echt net gezien ja? We moeten keihard lachen, dit was één van de meest bizarre ervaringen die we ooit hebben meegemaakt. Het is pas half 9 en we mogen om 12 uur uitchecken. Na gisteren en vanmorgen voelen we ons volledig op en leeggezogen. We zetten de wekker op 11 uur en vallen nog heerlijk een paar uur in slaap.

Voordat we uitchecken eten we de leftovers (alweer ja) van gisteravond op en laten we Nizwa achter ons op weg naar Wahiba Sands, waar we net als vorig jaar in Jordanië weer een nachtje in de woestijn zullen doorbrengen.